Nezd-i Vuslat
Bilirim ışıklı yollarda kör karanlık olup gezmenin tadını
Yine bilirim ki şarkın afâkını beklemekten solan sümbüllerin çağını Susarım isterim ki her gelen değil ehl-i hâlden bilen duysun Gözlerim o yolda, her daim gözlerim. Ateşte yanmadan içimizdeki boşlukları ateşe versek diyorum Yazdığım her kelamın kutsiyetini yazdırana adasam diyorum Sonra seyr eyliyorum, iki gözüm Dökme zülfünü ben hasretliği iyi bilirim Sen beni bir çobanın türküsünde hatırla Bunu bilmen bana kafîdir... |