...ANAHTARI KİMDE...Bir gelişin olsun ki dilim dursun Öylesine ki düşeyim dizlerim üzerin Aşk ile öyle bir buluşsun ki dudakların Yandığımızın ,içinde kül olsun Biz hep baharları yaşarız seninle delice Tende ölüm ne ki tin in yanında Bu nasıl bir bilmece.ne kaleme gelir ne heceye Yandığımızın içinde kül olsun Düşündüğümde beynim durur inceler de Satayım anasını dünyanın dediğimde Duvarlarda cemalin gezer de muzipçe Adı her ne ise koyamadığımız bu çerçeve de Kim bağladı kelepçeleri,anahtarı kim de.. .........................................EMA |
ne kadar sade, hiç abartı yok, duygularını ne de güzel sermişsin dizelere
okurken su gibi akıp gitti çünkü okuyucuyu zorlamayan
ve de imge derdi olmayan bir çalışma yapmışsın
işte alın teri derim canım ben buna
hüzünle bezenmiş şiirin, duygulandırdı
Tebrikler ve sevgiler
Hep huzurla kal canım dostum arkadaşım Emmam..