Yürek ağlarken…Yar… Gözlerden yaş düşerken Ruhum sessizliğin içinde Boyun bükerken İzanım her geçen vakit Şahitlik karşısın da Cefayı terennüm ederken Vicdanım ve aklım Niçin bu kadar sessiz, Sanki nefesi kesilmiş Bir kefensiz Misali yerde üşürken Hangi musalla taşına baksam, İşkence ve hakları Gasp edilen ümmeti ansam, Hal perişan, can Bezgin bir hale bürünüyor… Mustafa Cilasun |
acizliğimin beni tükettiği demlerdir bu haller...
saygılarımla tercüman olduğunuz sadrımızda ki yazamadıklarımızı...