AĞLAYAN PALYAÇO
Herkes düşlerimi hep şerre yordu.
Hatırın kalmasın haydi sen de yor. Herkes bir şeylerin hesabın sordu. Sen de geri kalma, haydi sen de sor. Hiç kimse demedi ’Vardır bir kalbi’ Ettiler alemin uyuz bir kelbi. Boşuna gönderme mahkeme celbi. Tak bir tasma sen de zindanlara sür. Hiç kimse demedi ’Vardır bir derdi’ Kimi hep kınadı, kimisi yerdi. Ne hesabım varsa ortaya serdi. Sen de geri durma defterimi dür. Dönerken dünyanın o zalim çarkı. Kimsenin kimseden yok iken farkı. İçinde olmasın en küçük korku. Kalp dediğin nedir, haydi sen de kır. Ocağım yanmasın su dök de söndür. Kaldırdığın eli korkmadan indir. Lakin önce şöyle Kıble’ye döndür. Boynum kıldan ince haydi sen de vur. |
Palyaçolar ağlasa bile hep güler, güldürürlar.
Yaşam palyaço misali...
Sevgiler...