Uzak diyarlardan şu İstanbul’un
Heybetli haline bakmaya geldim
Barikatı olacağım her yolun
Bütün köprüleri yıkmaya geldim

Bu şehir ayırdı nice seveni
Toprağa yar etti kaç körpe teni
Ne olur kimseler tutmasın beni
Bugün İstanbul’u yakmaya geldim

Altın derler toprağına taşına
Zehir katar garibanın aşına
Şöyle çıkıp Çamlıca’nın başına
Alnına bir kurşun sıkmaya geldim

Suç günah bulaşmış sokaklarına
İstanbul hiç umut vermez yarına
Hesap sormak için yaptıklarına
Bugün karşısına çıkmaya geldim

İmza atacağım her bir köşene
Neşe katacağım bütün neşene
Vurmak yok İstanbul artık düşene
Koluna kelepçe takmaya geldim

Senin ne suçun var suçlular makbul
Bağrında yaşayan her bir nankör kul
Derdini aç bana ağla İstanbul
Bugün gözlerinden akmaya geldim

23.11.2007
VEZİRKÖPRÜ

Paylaş:

6 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (4)

5.0

100% (4)

İstanbul'u yakmaya geldim Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz İstanbul'u yakmaya geldim şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

İSTANBUL'U YAKMAYA GELDİM şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

İbrahim Çelikli., @ibrahimcelikli-

22.1.2014 17:50:13

ben seni sadece
benimle sevdim

ne güzel
büsbütün

manalı
seslendirme harika

tebrikler

türkmendağlı, @turkmendagli

21.1.2014 21:07:22

5 puan verdi

SEVDİM

Makyajsız çok daha, güzeldir tenin,
Ben seni en sade, halinle sevdim…
Cilalar, ojeler, neyine senin,
Ben seni nasırlı, elinle sevdim…

Hep böyle ol, sakın kendini bozma,
Ne güzel yakışmış, burnuna hızma,
Namusundur senin, başında yazma,
Ben seni setr olan, telinle sevdim…

Göçmen kuşlar gibi, gurbete uçma,
Sakın gül kokunu, çevrene saçma,
Sen kır çiçeğisin, şehirde açma,
Ben seni omzunda, şalınla sevdim…

Sen dağ yamacında, bir kızıl yonca,
Baharda açılıp, saçılan gonca,
Kızarırsın, gözlerine bakınca,
Ben seni yanakta, alınla sevdim…

Sevginle, saygınla, o sağduyunla,
Değişme, öyle kal, melek huyunla,
Ben sana vuruldum, servi boyunla,
Ben seni o ince, belinle sevdim…

Sen yüce dağların, karı gibisin,
Bazen melek, bazen peri gibisin,
Çiçeklere konan, arı gibisin,
Peteğinle sevdim, balınla sevdim…

Kanma, ışıkların heybetlerine,
Tapınma, medyanın mabetlerine,
Özenme, sosyete sohbetlerine,
Ben seni o köylü, dilinle sevdim…

Kent karmakarışık, şehir kepaze,
Yerinden ayrılma, gelirsin göze,
Sen yaban gülümsün, dört mevsim taze,
Yaprağınla sevdim, dalınla sevdim…

Yakışmaz zülfüne, başka bir şekil,
Hadi git, rujunu, rimelini sil,
Ben seni boyalı, yüzünle değil,
Saçına taktığın, gülünle sevdim…

Sensiz hücredeyim, seninle hürüm,
Bir yudum sevginle, geçiyor ömrüm,
Seni başkasıyla, görsem ölürüm,
Ben seni sadece, benimle sevdim…

MEHMET ÇAKIR (ŞAİR YÜREK55)

Çok güzel yazmışsınız gönülden kutluyorum şairimizi puanım tam.Yunus diyarından selamlar.