Ulu Bir Sedirdim Dağların Doruklarında
Dağların ulaşılmaz doruklarında
Nice sarp kayalıkların arasında Bir tutam toprağa tutunmuş Bir sedir ağacıydım Ulu bir sedirdim bir zamanlar Asırlar geçse de yıkılmam sanırdım Nice fırtınalar gördüm Nice karlar yağdı da Vermedim dallarımdan rüzgara Hiç birşey kıramadı beni Bir saka kuşu konana denk dalıma Bir saka kuşu kondu dallarıma Ilık bir sonbahardı Gül kokuları kekik kokularını bastırdı Eğildim eğildim de sakaya ulaşamadım Kırıldı dallarım ben o sakayı taşıyamadım Birden bir yel vurdu beni Saka uçtu yaban ellere Peşinden gidemedim Bir sonbahardı ben bir sakaya vuruldum Dallarım kırıldı gövdem kurudu Ulu bir sedirdim dağların doruklarında Bir çimen oldum bozkırlarda R. HATIL |