YALNIZLIK DA GÜZELEl versem kolum kopar nankörlüklük almış başı Ne yana sırtım dönsem darbe iner kafama Sokak başı harami sevgili elebaşı Engeli aşıp geçer cemre düşer lafıma Üşümek avuntudur gözü kandırmak için Gönül kanmaya hazır özü yandırmak için. Sevgili dedim ise inanmayın lafıma Yalnızca ben sevmiştim o heyecan peşinde Kısa bir an da olsa onu çektim safıma Sonra terkedip gitti artık kendi işinde Ben kendi dünyamdayım dilim de hicaz makam Bir araya gelmiyor uğraşsam iki yakam. Sevmek benim neyime öyle kötü ki zaman Kime güvensem hemen tekme atmak istiyor Çıkarına uymazsa göze doluyor duman Ne var ne yok siliyor yaşanana pis diyor Zora gelmez oldular kolayca siliyorlar Zannnedersin her şeyi bir onlar biliyorlar. Yalnızlık daha güzel sırtımı yaslıyorum Nankörlükte etmiyor yamacım da duruyor Sabah uyandığımda kolunda başlıyorum Gün akıp gidiyorken ayrılığı soruyor Olsun diyorum olsun nasılsa geçer bunlar Hayat çocuk bahçesi oynanır hep oyunlar. Ayvazım DENİZ |
tek başına susmaktır içindeki ses konuşsa da