HİÇ OLMADIĞI KADAR
Yutkundum sessizce
Bir o kadar umarsızdım. Tükendim, sönüp gittim Onca hayali ışığın gölgesinde. Oysa hak etmezken Bunca ithamı, Bunca sitemi Tüm bilinmezlikler Gizlendi en kuytu köşelere Sayısız kere, bilemediğim kadar… Demlenirken anılar, Sordum kendime; Beni en iyi kim anlar. Kayıp giderken onca şey Avuçlarımdan, Yetmedi gitti İşte kalan gücüm. Alıkoyamadım, Oysa nasıl da isterdim; Öylesine zor Ve bir o kadar imkânsızdı Hiç olmadığı kadar… |