Hayata dair iki mısra zor
Kışı beş vakit abdestle geçirmek gibi
Sünnet vakti erkeklik gibi zor
Ağacın en güzel meyvesini
Taşla düşürmek kadar
Karar kıldım hayata dair yazmak zor


Bir kere sevdiğin ölür
Ölmezse zaten gidecektir
Bazı bir vapurdur Azrail bazı sen bile anlamazsın
Bavulunda bir sana yer yoktur
Noktada sıkışırsın o vakit her yer ise o
Yaz bakalım hayata dair noktası başı olan mısrayı


Sonra evdesindir satılır ışık parayla
Güneşi parselleseler dersin
Yaşamak bile para olacak ya
Karanlık istersin bedava olanından
O da alır seni savurur rüyalara
Zor yaşama dair bir iki mısra karalama


Küfür edersin birilerine
Düşünürsün kendi gibidir her yan
Sorgu üstüne sorgu beyin muhakemesinde
Sen kendinle misin der bir yanın
Bir yanın küfür eder hala sinsice
Zor yaşama dair küfür bile


Sonra bir cenaze kalkar mahallenden
Hiç sevmediğin biri belki
Belki kendin ölmüş gibisindir
Toprak lazımsa atarsın
Elleri kirlendiği için mezara yaklaşmayanlar önünde
Hay dersin ki hep derdin
Zor hayata dair birkaç mısra ise dilediğin


Sonra eline alırsın kalemi
Kalem elinde kağıt gözünde
Hiç ses çıkmaz
Haykıran beyninde