Kırılmak Üzereyim
kırılmak üzereyim
çevremde "korsan" nöbetler ben ne vakit çıksam "makberin" orta yerinde sokağa köşe başındaki "antikacıda" hayalin bekler üzerime gelir "manifestocu" bir çocuk yalnızlığımın resmini "kahrolarak "çizer evrim geçirir acılarım sürekli her değişiminde daha’da güçlenirler kaybetmek üzereyim gönlümün safiyane barikatlarını "kırmak" üzereler ne kadar hiddetli dursamda karşınızda beni bir "Kadın" bile yener başlarım rakı dublesinin dibinden "kahrolmaya" taş plakların üstündeki toz gibidir tebessümler önce "rüya’ya" dalarsın/sonra okyanusa ben ölmesem’de anılar "öldürecekler" kırılmak üzereyim karanlıkta beyaz bir nokta’yım "kader" kimsem kalmadı’ki derdimi söyleyeyim benim film’im en merak edilen sahne’de biter Gökhan Gök |