çorak topraklar gibiydi, gönül bahçelerim
Uslanmaz …
çocuklar gibi sabaha kadar koşuştuyorum yüreğinin bahçelerinde. ve içindeki cocuk tutsun içimdeki büyümeyi red eden çocuğun yüreğinden yüreğinden . ve götürsün beni tekil bir aşkın içindeki çoğul yanlığa. güneşi sürüyorum üşüyen düşlerimin üstüne denize serpiyorum düşlerimin küllerini , şafakta serptiğim ağlarla toplamak için yineden soyunuyorum benliğimden . ve utangaç yüreğime giyindiriyorum aşkı çırılçıplak denizin kucağında yatarken . Uykusuz düşlerimin gün doğumu sansıcılarında gözlerinden düşlerine süzülen gecelerde balıkçıların heyyamola sesleri arasında çekiyorum yüreğinin seyir defterine yüreğimin seyirdefterine yazılı aşkın kopyasını. çorak topraklar gibiydi, gönül bahçelerim ne eksem, kuruyordu birer birer çiçeklerim umut ektim açmadı, sevgi ektim tutmadı hasret ektim, sonu olmayan bahçelerime yalnızlık ektim her zerresine, kıyısına köşesine sevdasız kaldı yüreğim,susuzluğu bitmedi... "yüklemine yüreğimi yükleyemediğim cümleler varmıdır ki ..." B.ARSLAN çorak topraklar gibiydi, gönül bahçelerim |