ADIN DİLİMDE ÖLÜM KOKUYOR
....
Dilek tuttum astım yağlı urgana bitmiş bir aşkın ölüm ipini bağladım adını diyemediğim cümlelerin infazında dilimde parçalayarak heceledim ıssız ve d/ipsiz kör kuyuların içinde sağır gecelerin ölüm kokulu karasında adının harflerindeki yokluğu soluyorum adın dilimde ölüm kokuyor ucunda durmaksızın kanayan yutkunduğum harflerinde dudaklarımdan sızan adınla başlayan durmadan kanayan yara gibisin içimde bir berduşluk garip bir acı tat var kelimelerimin satır aralarında adının her harflerinden acı ölüm ve sensizlik sızıyor aheste aheste idam sehpasında sallanan ölü sesler var senli harflerime gözyaşı oturmuş yas tutuyor sensizlik matemlerine düşlerimde adı sen olanı bitirdim dilimi kanatarak anmamak uğruna ismini darağacına astım artık dilimde ölüm kokuyor adın sevdiğim ölüm.. .... MELTEM KINIC Şiirime sesiyle hayat veren ( Gökhan Sarı ) kardeşime en kalbi teşekkürlerimle..sonsuz teşekkürlerimle... |