Bir Aşk Hikayesi-III
Ağlayan Keman
sensiz... kırık ve sessiz bir keman gibi... acılar sancılar içinde her anım... her günüm... bu kaçıncı özlem bu kaçıncı hüzün yokluğun yüreğimde derin bir sızı... toprağın alnındasın şimdi denizin başucunda sessizliğin tam ortasında amansız bir yas içinde düşlerinde mavi deniz bu yürek acıda sevgilim bu yürek kan damlası bir hüzün... ağlayıpta susamadım yıkılıpta düşemedim yanıpta kül olamadım yazıp da bir romana seni bitiremedim… yükleyip şiirlere sevdanı sığdıramadım ya ömrüme ağla kemanım sen ağla sensiz haykırmaz oldu bu dağlar... bu denizler... her cümlem sen oldun deniz gözlüm kaç gül kopardım kaç karanfil kaç gece avuçlarımda mor menekşe... ağladım hep bir köşede saçların savrulurken gamzelerin sığmaz yerine ah o gözlerin yok mu beni var eden gözlerin umudum olan gözlerin... bu gece ağlayan bir sesin hıçkıran bir kemanın damla damla bulutlarıyım hadi al gel bulutlarını varsa bir kırık kemanın vuralım teline... ağlamaktan ölsün bu gece... 13 Ocak 2014 |