Hasret ZamanlarıMor Menekşem... ...sen yokken suskun dönüyor zaman değirmeni takvimler ömürden çalıyor mevsimlerin boynu bükük ...sen gideli mısralarım küskün düşlerimde bir garip hüzün gözlerimde vuslatsız gülüşün ...sensizlikte yağmurlar yağıyor pencereme gizli hüzünler gibi üşüyorum yokluğuna güneşi çalınmış mor menekşeler gibi ...sen olmayınca bir ağlamak ki içimde hiç bir yere sığdıramadığım hırçın bir nehir acı bir şarkı kalbimde ...yokluğunda gittikçe büyüyen hasretinle yaralı yüreğime söz geçiremedim gece üşüdü gözlerimde ay şarabı kadehimde bir değil bin kez ölsem de hasretinle geçmez sarhoşluğum hiç bir iklimde yüreğim acılarla dem tutmuş şarabi ayrılıkları taşıyor kervanlarım neyleyim ki sevgili... gözlerinde ölmek yasak bana 07 Şubat 2014 (Yokluğun Hasret İklimidir sevgili...) |
gittikçe büyüyen hasretinle
yaralı yüreğime söz geçiremedim
gece üşüdü gözlerimde
ay şarabı kadehimde
bir değil bin kez ölsem de hasretinle
geçmez sarhoşluğum hiç bir iklimde
yüreğim acılarla dem tutmuş
şarabi ayrılıkları taşıyor kervanlarım
neyleyim ki sevgili...
gözlerinde ölmek yasak bana
Hani "öyle bir gidişle gitmiştir ki, hüzün kalmiştir ardinda ya da, öyle bir gidişle gitmiştir ki göz yaşlari birakmiştir ardinda ve öyle mirildanırsiniz ki ardindan,hatiralarla boğuşursunuz....Buralardayım ben hala dersiniz, sen benden gittin gideli, öyle tuhaf, mahzun belki, boş bakışlarla dolaşıyorum, eskiden bizim şimdi sadece benim olan hatıralarımın çokluğunda... Gittin sen, zamansız oldu gidişin, zamanı olur muydu gerçi bilemiyorum bir yandan... Her gidişin bir yokluğun tarifi, her seferinde kanatıyor derinlerde bir yeri....Önüme gelene,bilsin bilmesin ,seni tariflemek istesem , derindir derdim, gözleri dünyanın en derin çukuru,kaybolmamak mümkün değil. saçların kimi zaman kır beyaz kimi zaman mavi kara deniz gibi, sen gittin gideli benim saçlarımda soru işareti beyazlar halbuki...Gittin sen, şimdi sığ şimdi ayakkabılarımın altında ankara sokakları.... Elini tutma hayalim bile artık sıfır geliyor bana, aldırma be şair ruhlusun se diyorlar, eksildikçe çoğalır içinde sevdan diyorlar,bu olurmu hiç... Halbuki konuşuyorum ama çıkmıyor sesim sen gittin gideli, havada tüm kelimlerim, bak yine her ağzımı açtığımda yanıyorum hayatın herhangi bir yerinde...Senden sonra yani, yokluğun uzun bir şiir, gün ve gün , dize dize içime işlediğim...En yakın dostum şiirlerim, onlar aşkımızın en yakın tanıdıkları, ben hep aynı şarkıyı dinliyorum '''' Zeki Müren'in muhteşem sesinden,Biz ayrılamayız'''''.....Kendimi bir tek şey için üzemiyorum nedense, bana bıraktığın şey benim sadece , belki ondan, yani canım bir yerlerde çok acıyor tabii, anlamıyorum , ruhum da dışarda bir yerden bakıyor gibi sensiz bedenime, sen gittin gideli....Boş bir saksı gibi kaldım, çiçeğimden uzak....ilk günde bozulan oyuncaklar gibiyim çoukluğumun elinde....ağlamak nafile....yok muyum, burdayım, ama değilim, sen gideli...yersizim, yerli yersiz ağlıyorum, gözyaşlarım anlamsız,tuz ruhu zaman, acıtıyor boyuna.....
Değerli üstad,öylesine dolaşırken buldum şiirinizi ve sayfanızda buz gibi kaynak suyu ile mola vermek istedim...Tebriklerim sevgilinin yokluğuna işlediğiniz nakış,nakış dizekeredir...Yetim gülüşlüdür sevda,ucu yanık mektup gibi acıtır canını ama ömrünüze yaydığınız vazgeçilmezinizdir...Giden sevgiliye dön demek gelmez dilinize çünkü inancınız bitmiştir,artık aşikardır ,yokluğunuzda başka yüreklerde demlendiği....bir sevgilinin yokluğunu nede güzel aktarmışssınız,bu engin yüreği ve kaleme yön veren aklı kutluyorum üstadım.yüreğinize sağlık.kaleminiz daim olsun.saygı ve selamlarımla.. ... peri