.....
yalnızlığım camların buğusunda
gece mevzilenmiş zifiri karanlığa
yavaştan tenhalaşır sokaklar
sensizlik kurulur gönül tahtıma
…..
iki satır sohbetin tüter gözümde
sonra gidişin gelir aklıma
bir damla yaş süzülür
yanaklarımın çukuruna
…..
ayrılık düşer yüreğime yıkılırım
dar gelir şehrin sokakları
Yüreğim de suskun türküler büyür
yırtar geceyi amansız bir feryat gibi
…..
yalnızlığın ayazı vurur
yıkılır gecelerim ezer bedenimi
bir kadeh rakıda bulurum
beni yıkan beni tarumar eden
zeytin karası gözlerini
…..
sensizliğin yangınlarını kuşanır
bu gara çocuk
ağlar uçurum boylarında
dam boyu gölgeler sarar her yanımı
gece kuşatılmış
bir eşkıya yırtılıyor içimde
gözler köz ellerim bakır
…..
düşer umut yerlere çoğalır hasretler
aynada kırılır bir dostun hayali
geceyi çekip üstüme
oturup karanlık camlara
söylerim hayaline neredesin diye
…..
gönül yaram yürek tadım
dinmez tükenmez bu hasretler
kalp özümde
sensizlik tir bana düşen
yalnızlık nedir ki.! gülüm...


11 Şubat 2014 ( Ne Zaman Baksam Gözlerine Sonsuza Kadar Diyorum)