GEÇMİŞTE ÖLDÜĞÜM YERDEN SELAM VARYılları kucaklayan bir ömrün ortasında yarım bacak atımı yürüyüşlerim yetişmez geçmişi gömmeye geçmiş yetişir onun yerine bana ’’ dur der bekle biraz’’ yüz yüze sözüm var vakir bulursan dinledikten sonra razıyım beni yine gönlün dibine vurursan. Zoraki gülüşlerim yapışık dudaklarıma içim de kinden bir deniz bir deniz ki al kanlara boyanmış yüzüme çarpan dalgaları beni ezeli yakmış. ’’ Peki diyorum’’ yüzleşmek adına tutup çekiyorum geçmişin sayfalarından en acı olanını yüzümden aşşağıya yuvarlanan tuz tadı aslında bu yürekte yanan közün adı Ufacıktım daha minnacık kocaman yüreğin sığdırıldığı kırılgan bu beden daha dündü sanki bir deniz kenarında dalgalar bedenini yalarken uzaktan uzağa damlacıklarıyla elimi kaldırıp ’’ dur ’’dediğim son anda ölüm yerine yaşamayı seçtiğim yerdeyim. Elimde yalnızlığın valizi sürükleye sürükleye yeniden doğdum nasıl ilk doğarken ağladıysam yine ağlamaktan şişen gözlerim içine tıkıştırdığım üç beş gençlik yılı çerçevesi kırık bir genç kız suratı bana mahsunca gülümserken geçmişe el salladığım bu son faslın sokağından uzaklaşıyorum içimde umut zilleri çalarken unutma diyorum kendime unutma insanların gece gibi güzel yüzlerinin altında gündüzün çirkinliklerinin olduğunu ve bütün olanlara rağmen yeniden doğduğunu.. Geçmişin yüzüme vurduğu yerdeyim yine yıkanan bir geçmişin soğuk yüzü sayfalardan yüzüme bakarken hayır diyorum artık bir perde var gözlerimde sen olduğun yerde adına ’’ tecrübe ’’ dedikleri o izbelikte kal ben yine arada canım yandıkça uğrarım yanına o tuz tadını yalarım dudaklarımla yine devrilmedim işte der giderim geleceğime. Geçmiş karanlığa gömülürken gelecek doğuyor doğudan arkamı dönüp giderken. Ayvazım DENİZ |
gelecek doğuyor doğudan
arkamı dönüp giderken."
kaleminiz daim olsun hocam...
kutluyorum hem güzel şiiri hemde kocaman yüreğinizi
esen kalınız