şaşırmadığını biliyorum
beklediğini de
tıpkı benim beklediğim gibi
bardak taştı artık
topla paçalarını şimdi çünkü ıslanacaksın…

biliyorum
ötelerde az daha uykusuz
az daha yorgun vurmak var Marmara sabahlarına
biraz daha yarışacak gözlerim kıyıya vuran dalgalarla
alıştım…alıştı artık dudaklarım titreyerek tuz bağlamaya

birkaç şişe daha kurban gidecek
pişmanlıkla atılan naralarla derin sulara
biraz daha sıralanacak ard arda sigaralar
sararmış parmaklarımda

ne çıkar ki
karanlığı bitimsiz zamanlar
az daha boyansa siyaha

bundan böyle seyrinde sadece anılar olacak
tıpkı çift direkli yelkenlilerin demirlediği gibi
artık derinlere gömüldü sesim

bakma öylece ardımdan kızıl saçlı bir yaz gibi
gidiyorum ardıma bakmadan
her damlasındaki ıslaklığa ihtiyaç duyduğum
sarı hırkasını giymiş sonbaharın kollarında
ve yine hazanın hüznünde ısıtacağım kendimi

sende kışa hazırla kendini
artık yazısıdır alnının üşümek
tıpkı ayaza vurduğun yüreğim gibi

nerede gizlediğin sevgi sözleri
ve hangi sokakta kaybettin beni
hiç düşündün mü

ah serseri çocuk
hep kendine koşarsın kırmızı pabuçlarınla
hem de gerçek sevgileri tekmeleyerek
ve sahte gölgeleri toplayarak ceplerine
yalnızlığa satarsın bir mum alevi için

sahi ışığını ve sıcağını hissettin mi hiç

doğru...gecenin boyuna hangi kalabalığı sığdırabilirdin ki

renkli yelpazede gökkuşağı beklentiler
ardında birikir durmadan can kırıkları
yine de uzanır kolları umutların
beyazlar giymiş bir badem ağacına
usulcacık düşer sonra iki yanına
ve başlar yağmurlar
ıslanıverir emanet yanılgıların

şimdi mavi işlemeli kimonasıyla
susku dolu bir geyşanın gülüşünü bırakıyorum
kristal zamanlara
bence iyi bak ona…soldurma

evet…Marmarada günbatımı anı
sarı kırmızı turuncu renklerde
süzülür bir kadın elinde beyaz bir mendil
rüzgarın okşadığı dalgacıklar
ve ardında bıraktığı yalnızlık
ötelerinde ise doğacak güneşi

üzgünüm serseri çocuk
tek kürekli sandalla aynı yerde dönüp durmaktan
yorgunum…yoruldum artık, kısır ummalardan

g i d i y o r u m h o ş ç a k a l…


Figen YARAR