YALAN G(S)ÖZLERİNSeviyorum diyerek milyonca kez söylesen İnanır mıyım artık yalan dolu sözüne Önüme dikilip de beni yoldan eylesen O timsah gözyaşları yakışmıyor özüne Tak sepeti koluna herkes kendi yoluna Bundan sonra hakim ol söz dinlemez soluna. Kötü söz sahibine çamur gibi bulaşır Bırak sus sende kalsın yaşanılan o günler Her gönül kirlendikçe olanlara alışır Özlemle anımsansın ziyan olan o dünler Şimdi için kin dolu zehir zemberek dilin Konuş dilediğince bana sökmez afilin. Çiçek çiçek dolaştın özünü yakamadın Yalanı boncuk yapıp işledin dillerine Bir beni uydurduğun o şekle sokamadın Kim bilir kimin ah’ı bulaştı ellerine Yaptıkların aşikar anlatmakla bitmiyor Yüzünü yıkasan da o kirlerin gitmiyor. Ne diyebilirim ki unutulur zamanla Kimler yaktı bu canı sanma ki yalnız teksin Zannetme geçiririm şu ömrümü amanla Tek isteğim o ismin yanan yürekten çıksın Sensiz daha mutluyum anlamam zaman aldı Senden bana hatıra yalan g(s)özlerin kaldı. Ayvazım DENİZ |
hocam bütün olarak şiir çok güzel zaten böcüsünü de almış kutluyorum.
ama ben en çok bu mısrayı tuttum. aşk yürümüyorsa herkes kendi yoluna gitmeli.
ısrar etmenin faydası olmaz.
kaleminiz daim olsun esen kalınız