kelime-i sevda
Dudaklarımın arasında
seni seviyorumlar sakladım.. Kuluçkaya yatırılmış sessizliğim çığ olup üstüme üstüme yıkılır.. Oysa ne büyük çığlıktı oysa dünyamda ilk kıyametimi geçirmiştim... ilk kelime-i sevdada üfledim yalnızlığımı. Şimdi ise sadece ölüyorum. Uykusuz gecelerde yıldızların uzaklığına karşı platonik hayaller yaşatırım. Ve sonrasında zaman aşımına uğramış gülüşlerini sayıklarım.. Zamana kafa tutmuş çareserliğimi , sırılsıklam inadınla kendimde aşılarım. Bana kalan ise sana terk olmak . sana sen oluncaya kadar yok olmak... Gerilla yürüyüşlü gözlerinde sabahlanırım Kalekoller dikilmiş heyecanlarıma gömerim nefesimden arta kalan , hırçın duruşunda çapraz tutunurum.. Avuclarında özgürlük terleyen , bir militan dokunuşla irkilirim sabahına... |