Ömür Gözlüm
Vakt-i hazandır mühür gözlüm.
Birazdan kapanır bütün kapılar. İşıklar teker teker söner. Son kıvılcım da can çekişir şöminede. . Birazdan ayrılıklar gittiği yerden döner. . Vakt-i hazandır kömür gözlüm. Kuşlar uzak diyarlara yol alır bakışlarında. Yapraklar da sarıldığı ağacı terkeder. Cefa okunur yorgun gövdenin nakışlarında. Eza edince kullar melekler de gider. . . Vakt-i hazandır ömür gözlüm. Gözlerine adanmış ömrüm baharı bekler. Kelebeklerin kanadı gibi yalnızlığım. Bir kere dokunsan kül olur gider. . . Ve zaman Vakt-i Hazan olsa da ömür gözlüm... Ömrüm gözlerindeki bahara kurbandır. Yüzü nar özü har her kelamı alev sözlüm. Sana yanmadığım vakit bil ki öldüğüm andır. . . |