Ellerin koynunda öylece kala kalmışsın Yeni doğmuş bir bebeğin masumiyetiydi gözlerin
Belli ki yorulmuşsun Sahiller boyu uzar parmakların Sonra ayak seslerini duyar gibi olurum Gözlerinin kenarından geçen mor halkaların
Ben ki gemilerden denize atılan çocuğum Merhametine sığınırdım sonra gözlerinin
Durulanmış niyetlerle seslenip durdum bu kuyudan Kanımın son damlasına kadar bir şeyler haykırdım Ne uzanan bir el ne kulak veren bir ses Mahşere denk düşen suskunluğum Hepsine bir bir alıştım
İliklerime kadar işleyen, bir nidadır sevmelerim. Dört bir yanımdan, üşümüş güneşler çıkar. Temmuz sıcaklığında olsun, çıkıp geldiğin havalar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ELİF'E MEKTUP şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ELİF'E MEKTUP şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.