GİT!...
Nefretim büyüyor her zaman,
Mevsim normallerinde; Yağışlara nazaran... Kin besliyorum kendime; Adını anmıyorum,unutuyorum ne varsa; Sana dair,bize dair...kendime dair, Unuttuğumu bile, Ne kaldıysa geriye... Bakıp bakıp,yine bakıyorum Sonra karşıma çıkıyorsun birden, Sanki çok lazımdı... Her şey yeniden başlıyor, Hiç olmamış gibi hiç bir şey... Hiç gitmedin sanki, Hiç terk etmedin, Ağlatmadın hiç... Gideceksen tam git, Bu sokaktan geçmiyorsun ki sadece Kalbimden geçiyor tüm anılarım, Tüm kırılganlıklar,tüm hayallerim Git bu şehirden,bu ülkeden Mümkünse bu dünyadan Hiç umut bırakmadan ardından... |
hiç umut bırakmadan ardından...
güzel mısralar...yüreğine sağlık...