Okuduğunuz şiir 6.1.2014 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
ki_
I-
gözlerini kör eden ne ki beni bile göremeyecek kadar... sözlerin öylesine açık ki beni sana dilsizleştirecek kadar...
II-
estiğim her yerde ayaz var şimdi ki bir zamanlar sen vardın, sıcaktın... estiğin her yerde karanlıklar hakim şimdi ki ben artık aydınlıklarına doğmayacağım....
III-
ben ki izlerim sadece kimseye etmem tek laf, içten kanarım... sen ki bunu anlayacak kadar tanımamışsın beni, ona yanarım...
IV-
elim bir türlü varmıyor sana bir şeyler yazmaya oysa içimden o kadar çok şey geçiyor ki....
dilim bir türlü varmıyor bu işin sonu ne olacak diye sormaya oysa her şeyi bir anda silmek o kadar kolay ki...
"son an"da uykuya daldı Düşsel....uzun bir uykuya.... öyle _ki_ uyandığında kurumuş olmalı gözyaşları...."
///dnzc_
seçki için teşekkürlerimle, sevgim, saygım ve dostluğumla hep...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ki_ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ki_ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hep söylerim kazanmanın zor kaybetmenin ise kolay olduğunu
lakin "sevgi emekti" bunun için değil midir ki tırnak uçlarımızdan çekilircesine bedellere razı gelişimiz ve çoğalan kelimelerin suskunluğu altında uzanıp boylu boyunca yıldızları kaydırarak kendi sularımızı terkedişimiz en güzel rüyaları sevilenin düşlerine hibe ederek
uykuların gözyaşına uyanmaması duasıyla
kanadına vurur yüreğim -gök'yüzünün-
sevgiyle
-Rezber Camêr- tarafından 1/7/2014 12:38:57 PM zamanında düzenlenmiştir.
Bazen şairler çok iyi şiirler çıkarır bazen kötü bir gününe gelir. Hepimizde olan şeyler. Şairler ve şiirleri her zaman ayırmışımdır. Sözüm tabi ki şiire dairdir. Ben uzun boylu bir his bulamadım şiirin içinde. Ki' nin altı öylesine dolmuş, konuşur gibi.
Yine vaktimin yokluğundan yakınarak başlayacağım sanırım ve yine boyu uzun olacak yazdığımın, şaşıracağım.. Bu gerçek değil bu sefer biliyorum.. Her neyse, kısa tutmalı. Geçenlerde bir çalışmanıza konuk olmuştum hatırlarsanız ve o zaman bir şeyler demiştim, bir şeyler.. Şiir okuyor isek yâhut henüz tamamlanma aşamasında bir şiir çalışması ise gözümüzün gölgesindeki, her ne niyetle okunmaya gelmişse gelsin, şiire çarptığımızı hissettiren bir şeyleri ihtiva etmesi gerektiğini düşündüğümü ifâde etmiştim. Dediğim özellikleri çeşitlendirmek hattâ fikre göre beğenilerin varlığı da pek mümkün. Ben bu sayfa için dikkatimi çeken üzerinde durup hemen gideceğim..
Şiirde anlamlarını bilmediğimiz buna rağmen kullanmazsam kalem oynatmam dediğimiz sözcükler olur (yalnız! Bunu söylerken kalemi kullananı kast ediyorum, her okur her yazılanı bilmek zorunda değildir ki okumanın gereği de bilmediğini görmek, öğrenmektir..) Bu dediğim sözcükleri kullanmaya yeltendiğimizde sözlükler yardımcı olur fakat.. O zaman çalışma gök aşağı sarkmış vaziyette düşer göze. Bunu biliyoruz. Şiir için kelime haznesi çok önemli ve kullanım da kezâ aynı ölçüde düşünülebilmeli. Bu önemlilerden en önemlisi belki. Sizin çalışmalarınızda böyle bir gayret görmemek umut verici. Gayrete başımızı eğeriz, mesele bu değil burada. Mesele tam vâkıf olamadan yüzümüze gözümüze bulaştırarak ve ardından hemen fikri destekleyeceğine inanıp da nâhoş tepkilerle savunma hattına geçişi izlemek. Yoruluyoruz. Şiiriniz bu nevî düşünceden uzak. Okur huzursuz olmuyor..
Şiir yazmak için çok söz lâzım biliyorum ve ben kattiyen o çok sözlerin elçisi değilim. Bu söz kullanımının yanında âhenk önemli bir de deyip hemen son veriyorum. Bunu da kullandığımız sözcüklerle oluştururuz. Gönül nağme ile şûh hâlde olabilir ama ya bunu hissettiremezsek.. Öyle işte. Sizin bu çalışmanızda buna dikkat ettiğinizi düşünüyorum. Belki de gayriihtiyâri.. Neticede hakîkaten bu dediğimi fark etmiş olmak sevindirdi; bentler bitince başa döndüğüm oldu. Nesirden kılıç kesimi ayrımlarınız var.. Örnek mi. Hepsi öyleydi, şimdi alırsam bu sefer dakikalarca yazmam gerekecek.. Yâni şöyle ki:
"ben ki izlerim sadece kimseye etmem tek laf, içten kanarım... sen ki bunu anlayacak kadar tanımamışsın beni, ona yanarım..."
Burada gözüme çarpan tek kusur vakti zamanında bana gelen bir eleştiri idi. Sonrasında dikkat ettim ne kadar başardım muammâ ama emekliyorum hâlâ.. Ben'ler ve sen'ler.. Bunlar bâzen fazla olur. Âitliklerden destek almak en güzeli ve şiirde esrârı hâkim kılmak.. Neyse. O da değil demek istediğim. Serbestte uyak ne zorunludur ne de bir ihtiyaçtır. Seslerle lâkin uyum olmazsa olmazıdır. Aliterasyon ve asonans... Âfilli sözler sıralamaya gelmedim vallahi diyorum ki son sözcüklerin uyak ya da ses uyumları falan çok yakışmış.. Karıştırdım mı kafaları bilmiyorum ama kötü bir niyetim yoktu ve vaktim de yok vallahi.. Yoksa uzun uzun konuşurdum ama.. İyisi mi ben artık gideyim..
ben ki izlerim sadece kimseye etmem tek laf, içten kanarım... sen ki bunu anlayacak kadar tanımamışsın beni, ona yanarım...
Bakıp göremeyenler gönül sesine kulağı sağır olanlara .. tebrik ediyorum günün duygulu güzel dizelerini değerli şaireminizi başarılarınız daim yeni yılınız kutlu olsun selam dualarımla.
'ki ' ler aslında hep ayrılmalı mı ki,birleşince insan kuyuya mı düşüyor ki.. Tek başına 'ki' ler dahi anlam kazanmıştı kaleminizin derin hislerinde..Kutlarım kaleminizi ve yüreğinizi..
Ne hayaller kurmuştum senin için, sen umursamaz oldun çıktın. Pişman olsan da sonunda, Seni üzüntülü görmek istemem yanımda. der gibi şiirin. Tebrik ederim saygılarımla.
karizmatik kelimeler suyun göğsüne düşer kabuk değiştiren resimlerin şiirleri çırılçıplak boy verir dip not duygularda ağır bir vuslat ve kenarı işlemeli figürler gizlenir acınası hayatta....harkulade...
Çok beğendim…
............................. Saygılarımla selamlar…