ÇAY DEMLEDİM, GEL“ çay demledim, gel beraber söyleşiriz anılara binlerce zincirle bağlanmışız dokunma, inciniriz yarını verelim bulutlara hayallerle bulutlar avunsun seni, beni, bizi anlatalım geceye ikimizi, rüzgar, kapımızı çalsın dursun, kırılgan yaşıyoruz hayatı bugünlerde kibir sohbetimize bulaşmasın üzülürüz konuşalım öylece bizi birbirine karışsın sözlerimiz hangisi senin, hangisi benim, umurumuzda olmasın ateşlere atalım olmazlara sarınmış sevgimizi çay demledim, gel beraber içeriz fincanların kulpu kırık, olsun varsın ikimiz tamamlarız eksikleri, yeteriz ben, merdivenlerini attım kestim iplerini kanıksanmış esaretin şu an, herşeyden uzak her andan yakın gel, beraber düşelim büyülü gözlerine aşkın Bülent Karakaya Ocak 2014 |
hızla tüketiyoruz
çayda kahvede bahane
bir merhabayı paylaşmak asl olan.