EVRAN
Ovada, yaylada ot koymadı topladı,
Danayı, öküzü boş meraya bağladı, Köyde sahiplenmedik bir tek yer koymadı, Aldı aldı yeter bana demedi evran. Babasından kalan mirasla yetinmedi, Akrabadan, komşudan safına ayırdı, Komşuyu düşünmedi karnını doyurdu, Yedi yedi şükür Yarab demedi evran. Uçsuz bucaksız olmuş dünyalık mülkün var, Ayı derisinden yapılma bir kürkün var, Kuldan utanmaz ne de Allah’tan korkun var, Yığdı yığdı yeter bana demedi evran. Bahçesi var salkım salkım üzüm bağı var, Bir traktörü sürü sürü davarı var, Köyde fazla inek bende değil onda var, Çaldı çırptı yeter bana demedi evran. Garibim Tekin böylesine bir söz diye, Günahlarını yükledi suçsuz kediye, Ölmekten kurtuluş yoktur sana hediye, İnşallah Allah’ından bulasın sen evran. |