kör saatler
Yıldız yağmurları altında çağlıyor,
Pınarlarımdan akan gözyaşlarım… Sen En acısıyla yaşıyorsun mutluluğu bu saatlerde. Acı bir ıslık, Deliyor aşka karanlık kulaklarımı… Tırmanıyor zamansız güneş Acelesizce tozpembe bulutlar… Yükseliyor şafak vakti göğe İzmaritimden çıkan duman. Sen körsün bu saatlerde Acısıyla başlayan karanlık bir güne… Yosma geçiyor kaldırımdan… Mor halkalarla süslü gözleri Gözyaşlarıyla yıkanmış yanaklarıyla. Rüzgâr esiyor saçlarına kahpece, Söküyor tenini kaygan bedeninden, Topuk sesleri bozuyor sessizliği bu saatlerde. Şehir habersiz Güneş tanıklık ediyor bu harekete. Yine acı moloz yığınları dolanıyor caddelerde. Sen ölüm uykuya aşinasın, Ben yakamoz gözlerimle sana hasret Bu kör saatlerde… |
Ufkun açık olsun!