Berraklaşır gülüşün çayla bütünleşirsin.
Buselik bir şarkının güftesi buğu buğu.
Albeniyi özenle çay ile üleşirsin.
İki efsanesiniz ince belli ve kuğu.


Düş görür güvercinler demliğin ziyası naz.
Çaya teşne dudağım sükunete merhaba.
Avuçlarımda sızı süzülür suya niyaz.
Cam olur efsaneye bu demde billur aba.


Demlikle çaydanlığın imecesi dem gülü.
Seni çağrıştırıyor bardağın ışıltısı.
Suya ıtır katıyor kara çayın kakülü.
Dudağıma busedir demliğin fısıltısı.

Çayla sensin her mevsim en itibarlı konuk.
Buğulanmış duasın üzerinde bardağın.
Ömrüme ömür katar senle aldığım soluk.
Çaya yansısı vurur attığın ipek ağın.


Elin değer bardağa bardağın kadri artar.
Çayla sen hem dem iken şarkılar hep suzinak.
Demlik derununda su ipek efsane tartar.
Bir sabah merhaba de çayın altını sen yak.
Ankara,04.01.2014