Vazgeçtim
Yokluğun şiir olup, her gece bir şey alırken benden,
Perdeleri çektim yaşamımın her köşesine ve Defalarca kovuldum belki ruhumun izbelerinden… Kalemimle yok edip her şeyi, kurtulmak isterken senden Hüzne saptım satırlarımın her birinde ve Hapishanelerimde bile kurtulamadım suretinden… Sona yaklaşan bir ömrün sözleri dökülürken dilimden, Umarsızca sığındım gülüşlerimin her seherine ve Direnmekten yoruldum sanki vazgeçtim bedenimden… |