Beklediğine Efsun Efsaneyimhayrettin taylan aralığımız olmadan ocağında ısınsın t’uzak kalışlar düşün ön aynasından yansısın ilk baharın her ilkinin yusufu olayım söyleyemediklerine masal vazgeçemediklerine destan beklediğine efsane kokladığına gülistan istediğine en guzel duygu..... aşkın adalet terazisinde sevmek ağır, sevilmenin kefesi, kefeni yok aşk, kendine benzeyene adil aşk, bütün içsel duyuşlara değirmen seven un, sevilen ekmek, aşk, sevenin ağırlığını taşır, sevilmek nafile ucunda senden uzak, senden yakın, senle yarim bir dün’ya’dayım gönlüm ile s’özlüm arasında ıslanmamış umudun suyu var ışığın sevmekten t’araf açık, sevilmenin odası k’aranlık yokluğuna aydınlık yüzlerce duygular yaşadım dünyam baştan aşka sen kokuyor dizemin dizlerinde kokun başlatıyor yazarken yazılmayı sözümün erinde eriyor sevmenin bütün duyulsaması bağrımı baş, başımı bağrının sevi toprağı yaptın zemzemsi damlalarla mahcup olmayacak bir mecranın sevi atlasındayım ıslattığın vicdanımla mağlup ,yaralara,yarlara ahbabım, sensizliğin ahtapot ayakları arasında aşka sebep ve aşkın telifine, telefine , bekleyişine muhtelif ermişlik adılıyım garip, farklı, içten en çok da kendine benzer bir dünyayım en çok seni sevmeye benzeyen betik bir dünyanın uçsuz , sensiz bucağıyım en çok seni sevmeye benzeyen semantik derinlikler aziziyim en çok seni sevmeye benzeyen fonetik içlenişler davudu’yum en çok seni sevmeye benzeyen benlik durulanışlar ummanıyım en çok seni sevmeyi seven, sevenler kulesinin bulut sonrasıyım en çok gelmeni seven, seni sevişin aziz duyular çeşnisiyim |