Gelmeye çalışıyorum gittiğim yerlerden dönüş zorken kendime
Tüm anlamlarını yitirmiş bir alfabe ile,
Gecenin bir vakti kalkıyor anestezik düşünceler karalıyorum defterime
Defalarca direnmeye çabalayan gözlerim sürüklenmeye hazırken yine bir sele
Kalbimde yeni bir umut ruhumu tırmalıyor, cüretkârca dalıyor en karanlık labirentlere…

Her yaşadığım düşü defalarca fotoğraflayıp işliyorken beynime
İçimde çıkan hengameye yazgısıyla direnen bir yürek ile,
Astarı yırtılmış, yalnızlık ağıtlarımı giyiniyorum üşüyen bedenime
Karanlık labirentlere indikçe sanki ellerin değiyormuşçasına alevlenen tenime
Nefessiz kalmaktan korkuyorum ne olur bir daha vakitsiz gelme mahremi zihnime…

Gün doğmaya hazırlanıyor, kasırgalı düşlerle sen dolarken nefesime
Kalemimden hafifletilmiş, sensizliğimi dindirecek bir Morfin ile,
Dindirirken sancılarımı, gözyaşımdan merhemler sürüyorum pansumansız yüreğime
Okuduğun bu darmadağın yazıyı bir Pazar sabahı karalarken defterime,
Yine gidecek misin? Yine kaybolacak mıyım? Yine gömülecek miyim?
Kendimi bulamayacağım derinliklere….