Aşk...tarifine ne gerek var? sessiz olunca umutlar yürek yanıyor yanacak sensiz kaldıkça yarınlar... kim kaybetmiş ki mutluluğu ben bulacağım bulacağım kervan yaptım dertlerimden kahırlar giderken önden... buna hayat mı derim ben? nefes almak çaresizlik elden de bir şey gelmiyor zamansız zamana bir çeyrek... can susamış içe içe hasretliğin boyu büyük hem ağlarım hem gülerim çeremesini çeker gözler... adını koymuşlar sevda vefasız dünyanın çehresi kalıplara yerleştirmişler yaşatıyorlar öldürerek... aşkı çeken yürek acısı tarifi tarifsizliğinde başa gelen çekilirmiş yokluğunla öğrettin bana... (Berlin,31.12.2013) Talat Özgen |