Ve ben sessizliğimin kıyısında şiirlerle demlenirken
Hüzün karası yağmurlar boşaldı gökyüzünden

Sen kara bahtımın kör yazgısı
Divanesiyim sorgusuz sualsiz aşkın
Mecusiye döndüm çetrefilli sözlerin ateş
Kifayetsiz kalır müteşekkir olduğum lisan

İlahi bir tövbeye sığındım
Mecaz duygulardan arındım

Şimdi şükrüne dayandığım
Secdelerde telaşım

Huşusu bozulur ibadetimin
Ateş sarar geceyi teheccütüm sisler ardında
Kelamım da yangın
Buğulu gözlerimin lügati yok ki zahir

Malik olduğum dilimde lâl kesiği
Fani muhabbetler kanıyor

Ey sevgisine tarif yetmeyen sebebi şiirim
Sen nazarımdan uzaksın diye
Müsemma şiirler k/araladım geceye
Teslim ettim nöbeti kıraat ettiğim fani gözlerine

Hikmetinden sual olunmaz
Siyahı da yaratan O beyazı da

Mahzun ve kederli bir mevsimin silüeti gibi
Yazılır sayfalara s(k)araran resmim
Sonbahar ağıdı okur iklim buruk

Mateme dönmüş zaman takvimler ç/evrilmiş
Oysa ki daha dündü razı olduğum gidişin
Dönüşüne muamma diyorum
Gark olduğum yokluğunun adına gurbet sürülmüş

Mütemadiyen med cezirler y/aşarım
İşte o düşlerimin renginden

Hüzün yağmurları ıslatır hüzzam şarkılar yağarken
Müstesna bir tebessümün dudağıma değse
Ar ettiğim solgun çehremin rengi
Ateş olur yakar mahcup bir efkâr çöker
Mahrem vakitlerde yıldızlar asılır geceye

O tertemiz mehtabın çehresinde
Gece susar fasıl fasıl loş şiirler bestelenir
Karanlığa hu çektiren suskun gözlerinde

/Gizemli bir şiirin ön sözü ve son sözü de senin hüzün karası gözlerin/

Nuray AYHAN...