BİTMİŞ GÜNLER BEKLERDİMGün yüzünü örtmüştü Gecenin gizemiyle. Yanan ışıklar yetmiyordu Giden bugünü de getirmeye. Aslında… Duvarda ki saat anlatıyordu Takvim yapraklarının sonsuzluğunu Biten bir günü beklemenin Ne kadar boş olduğunu. Unutmuştum güneşi beklerken Akşamsefasının kokusunu Unutmuştum, Ay ışığının o karşılıksız dostluğunu. Yüreğimi ısıtan ilk güneş uğruna Harcamıştım pervasızca Bütün varımı yoğumu. Şimdi düşünüyorum da Her yeni başlayan gün Her yeni doğan güneş farklı, Ömür dediğin Akrep ile yelkovanın savaşı Ne kaybedeni vardı Ne de bir kazananı… İBRAHİM ŞENTÜRK 12.11.2007 03:49 |
Gün yüzünü örtmüştü
Gecenin gizemiyle.
Yanan ışıklar yetmiyordu
Giden bugünü de getirmeye.
Aslında…
Duvarda ki saat anlatıyordu
Takvim yapraklarının sonsuzluğunu
Biten bir günü beklemenin
Ne kadar boş olduğunu.
cok hosdu...begeniyle okudum yüregine saglik...