-Başlıksız-
Ellerini tutsam
Duygularım üşür Buhar olur gözyaşlarım Ağlayamam… Boş kaldırımlarda yürürüm hayalinle, Ruhum kıvranır ayaklarımın altında Yaşanaları bir bir ezerken nedensizce Ve susarım, konuşamam… Acının vatanına giderken Emanet bedenimde kaybolurum Hep yüzüne vurur ay ışığı sessizce Güneş ellerini çekerken üzerimizden Sensizliğin kolları arasında ölmeden Nefes alamam, yok olurum... İşte böyle zamanlarda Seni kaybetmekten korkarım Tanrıyı bulduğum gözlerinden Nedendir, anlayamam bu son buluşum.... İBRAHİM ŞENTÜRK |
Hep yüzüne vurur ay ışığı sessizce
Güneş ellerini çekerken üzerimizden
Sensizliğin kolları arasında ölmeden
Nefes alamam, yok olurum...