İnsan ganere olmasın,
Toprağı, taşı sömürür.
Bir makama kurulmasın,
Sinekte döşü sömürür,

Mevlam bize sabır versin,
Olanı, biteni görsün,
Ağzı bir kenarda dursun,
Kirpiği, kaşı sömürür.

Her yerden avanta gelir,
Bir dakka yemezse ölür,
Karıncadan rüşvet alır,
Gökteki kuşu sömürür.

Bilmem bular nasıl doyar,
Yetimi, yoksulu soyar,
Düşünceye yasak koyar,
Hayali, düşü sömürür.

Görülmüş değil böylesi,
Marktan, dolardan kalesi,
Yıldızlar onun kölesi,
Ayı, güneşi sömürür.

Yandırırlar seni nara,
Sıkarsa hakkını ara,
Kendi çekilir kenara,
Sonra da eşi sömürür.


Görünüşü şirin, cici,
Aldanmayın aslı öcü,
Kene gibi kan emici,
Doluyu, boşu sömürür.

On iki ay hep yan yatar,
Yeter be ganere yeter,
Metin üretir o satar,
Emeği, işi sömürür.

GANERE: kolay kolay doymayan insanlar için orta anadolu yöresinde kullanılan tabir. asıl anlamı arsız sokak köpeğidir.