YALNIZLIK SOKAĞININ ÇIKMAZLARI
Kimsesizliğin acı bir itirafına dökülüyor
Kalemimden damlayan mürekkepler Yalnızlık yüklü kara bulutlar Kuşatıyor dört bir yanımı Sevgisizliğin kimsesizliğin Kara habercisi olan yalnızlıklığa boyun eğiyorum Tanıdık suretler arıyorum şaşkın gözlerle Yalnızlığın tenhalarında yitiyorum Kalabalıkta yalnızlaşıyorum Üşürken bir başka yalnızlıkta yine kayboluyorum Bir volkan gibi biriken terkedilmişliğin lavlarında patlayıp Kül olmuş kalbimin acısıyla kalıyorum Yanmış yüreğimin küllerini Rüzgara bırakıp savuruyorum Zaman geçip giderken Kimsesizliğinin takvimlerinden Gidenleri tek tek yüreğimden kopartıp atıyorum Nefessiz bırakıyorum kendimi İmkansızlığa boyun bükerek Kimsesizliğe isyan etmemeyi öğretiyorum yüreğime Susuyorum gecenin karanlığına Sensizliğin vuslatıyla Beraber olduğum yalnızlığıma sarılıyorum Kimsesizliğe dair acı bir iç çekiyorum Şiirler d/üşüyorum sayfalarıma Yalnızlık sokağının kaldırımlarından taşıyor gözyaşlarım Hüzün yağıyor sarırıp solan yapraklarıma damla damla Sonbahar yaprakları gibi sararıp dökülüyor cümleler yalnızlık satırlarıma Nereye gidersem gideyim buluyorum kendimi Yalnızlık sokağının çıkmazlarında.. MELTEM KINIC Şiirime sesiye hayat veren (Gökhan Sarı) teşekkürlerimi sunarım saygılarımla.. |
güzel bir çalışma kalemin daim olsun
kal sağlıcakla