Yüzüm Kendini Arıyor SulardaYazgımın kahrını sorguluyor avuçlarım Düş ülkemde çıplak ayaklı bir kadın Hangi milimlerde kayboldum ah Telaşımın taş sedirlerinde yaz Ömrümün surlarında kış Koşuyorum yeşil kırlara Aşk belki son bahardır Kanımda delirmiş sarmaşıklar Ateşin kollarında arzularım Yüzüm kendini arıyor sularda Unutulmuş bir şiir dizesinde Kan ter içinde yalnızlığım Hüzünler sarmış yüreğimi Ben aşkla öpüşüyorum Üzeri unutuluşla kapatılmış anların Adın ufkumun ruletinde sevda Sen misin gölgemi silip gelen! Gel alaz bakışlı sevdiğim Rüzgâr gibi sokul içime Bırak açık kalsın tüm ışıklar Karanlığın utancını çizelim düşlere Selahattin YETGİN |
hepimiz bu sonsuzluğun içinde bir buhar tanesi bir yağmur damlası gibi
hatta tüm okyanusların suyu gibi coşkuyla arıyoruz kendimizi
savruluyoruz zaman zaman oradan oraya ve kimi gün aradığımız
bir veçhe kimi zaman doyurulamaz bir suret dikiliveriyor karşımıza
tebriklerimle şair
saygı ve esenlikle...