Can/sızımIşıklar kör Geceler cellat İçim kış Ellerinde bir avuç güneşle gel Seni üşüyorum tenimin sancısında Kuşatırken sokakları gölgeler Kül rengi papatyalar çöker şehrin gözlerine Ve yine Kentin uğultusuna karışır sensizlik Ve ben yine Ne yana dönsem sana çarparım Gülüşüne dem çektiğim yar Can/sızım Kokun içimde kurşun Hangi namluya sürdüler seni Kaç adımdı yokluğun Bil ki Gittiğin uzaktayım Bil ki Gittiğim hiçbir sürgün alışamadı yokluğuna İlhan Aşıcı |