HÜLYA…
Bu gün hazandan kalan soğuk bir güneş gördüm
Ve Düşlere sığdıramadılar sıcak yanını... Sessizlik varken bilmezmiş insan... Huzurun senden kaynaklandığını... Sırra kadem basmışsa Aşk... İlk durakta durmayarak, Kaçırmışsındır çoktan: Aşktan kalanı… Sen sırala dur... Yalından yalan kalanı... Kılıç mı keskin... Beklentiden dönmek mi? Yoksa yüreğine sığdırdığını, hayatına sığdıramamak mı? Boş ver gönül. Boş... Doldurmak sende kalsın. Dolunca üstü; üzende kalsın. Sığ sevgi... Sağır dudaklar! Ve soluk bir ferre âşıkmış zaman... Hadi gitmek var o zaman... Yol göründü... Bırakmak gerek yalnızlığı kınında... Sandım. Sandın... Sandı... Bilmelisin bir soluktur yaşam... İnsanoğlu var... Birlikte vardı. Geriye hep var olan; yokluk kaldı... Sana bana değil, herkese yokluk kaldı... Ramazan GÜNEY |