KÜL KOKUSU
Kül kurusu gölgenle
Geçiyorsun içinden beyhude ömrümün Umut dolusu güneşin alnından öperken Sisli bir yalnızlığa karışıyor gülüşün Bitik cümlesisin yitik ömrümün Ömrü saatlere sıkışmış bir kelebek telaşı içinde Yalnızlığın içinden çıkageliyorsun Üç günlük dünyanın bir günü bile olamıyorsun Miladım saymıştım oysa senli günleri Mevsimlik bir aşkın ömürlük pişmanlığısın Ömrüme bir beddua aynada beliren gülüşün Yürüdüğümüz yolları aydınlatan sokak lambaları Tadını bilmediğim dudaklarını öperken Bizi ürkekliğe iten araba sesleri Aşkımıza şahitlik eden yağmur tanecikleri Artık yoksun sen Yokluğunla oturmuş varlığına zar atıyoruz Dört dörtlük bir aşkla sana teslim olmuşken Üçün birini alıyorum |