DÖNECEK KADAR GİT
sana en son sarıldığım yerden kesiyorum bileti
"dönecek kadar git" derken dinle sevgili gönderemediğimiz mektuplar da yandı kokun bagajlarda kaybolurken son perondan kalkıp ortada kalan koltuğun altında yitti son ayak izim en son öptüğün yerde üşürken dileklerim ilk kayan yıldızın kuyruğunda yanmıştı dudaklarımız hani en parlak dileği seçip hani en paslı yerine oturmuşken hayatın seçimsiz söyle sevgili mutluluk denen şehrin tüm yolları mı kapalıydı bize ağır havasızlık katranında boğulan şartsızlığa gebe tek geçiş hep sona mı çıkıyordu sensiz düşünsene sevgili tamam sonuçta bittik de hiç mi BİZ olmadık biz Gülşen Mavi |