Çok güzeldi şiir,

benim de erkek kardeşime bisiklet almıştı babam,
kardeşim ve ben onun bisiklete binmesini izler hatta ona yardımcı olurduk, o küçüktü,
onu sırtımda bile taşıdığımı hatırlıyorum.

biz de mahallemizdeki bisiklet tamircisine gider,
parayla bisklete binerdik:)

ben de çocukluğuma döndüm,

tebrikler,

selâm ve sevgilerimle..

KIRMIZI BİSİKLET

Küçüktüm kırmızı bisikleti vardı kardeşimin,
Öğretmenimin verdiği paslı eski püskü.
Hep o biner inmezdi indimiydide ağlardı,
O mutluluğu tadar,dayak yemekte bana düşerdi.

Rüzgâr olur uçar,yağ gibi kayardı sokaklardan,
Ben koşmaktan nefessizdim ardından izlerin.

Kırılsada her defasında onarıp binmek isterdim umutla,
Oysa rüyalarımda benimdi sadece kırmızı bisiklet.
Filispit kırılıp parçalandı,binemedim bir kez,
En son eskici alıp gitti,umudum hayallerim gibi.

Hala koşuyorum aklıma geldikçe hayallerim ardı sıra,
Yüreğime düştüğünde sen.

Şimdi sevgim kırık kırmızı elimde şiirce yarım yamalak,
Yaprak gibi tutundum umuda yeminle dönmeni bekleyerek.
Gittin hayali hazanla ardına bakmadan bisikletle,
Ne yakalayabildim sizi kırmızıda nede ulaşabildim hayatta.
irfan karabulut (İrfan karabulut)



Çocukluğumuzda hepimizin bir kırmızı da olmasa bir bisiklet hayali vardı,
Benim hiç bisikletim olmadı hala uktemde bir bisikletim olsun isterim ama maalesef yaş da geçti han olsada zevk alamam
Kutluyorum usta kalemi
_________________________Selam dost kalem

çocukluk hayalleri...

ne kadar güzel ifade etmişsin bende kardeşim binsin diye binemedim hiç bisiklete ))

şimdi ödeşmek istesem binmeyi bilmediğim için yine yarım kalır hevesim...

kutluyorum şairim ...

günaydınlar dileyerek iyi günlerin olsun