ASYA'DAN SEVDAYABir kara yel esip ayırsa bizi Sanma ki yürekte izin silinir Ölünceye kadar geçmez bu sızı Bir aşk daha bitti öyle bilinir. Uzaktan hoş gelir davulun sesi Yalnız yanan bilir yangın isini Kaybolur da gider gül’ün neşesi Bülbül kaybederse gül adresini. Yağmurlar yağarken kirpik ucuna Yürek yangınını söndürür sanma Bir nebze şerbettir belki acına Dinen yağmurllara aldanıp kanma., Benim kıta’m derdin Asya’m sevdiğim İlk keşfeden benim gönül bahçeni Kurda kuşa bile sensin övdüğüm Şimdi kimler kırdı gönül lehçeni. Uzaktan uzağa bakan gemiler El eder zannetme yandan geçerken Sevdaya küsüyor o acemiler Ayrılık deyip de il’den göçerken . Senle ben ikimiz ayrı diyar da Gönülden bağlandık bir birimize Felekten saklanmak bize koyar da Söz anlatamadık tek dirimize. Oyun sahnelendi daha başından Ben kötü roldeydim senden uzakta Ayrı kalacaksın dendi eşinden Kader saf’ın aldı konan tuzak’ta.. Şimdi başım önde gözüm yollar da Zamanı sayarım kavuşmak için Süslendi ağaçlar çiçek dallar da Ben kış’ta gömülü farkı siz biçin. Ayvazım DENİZ |
kutluyorum güzel şiirinizi.
Allah hiç bir sevenin yollarını ayırmasın diyelim
kaleminiz daim olsun
esen kalınız