( ALINTIDIR ! )

Üç Nokta’nın Anlattıkları


Genç adam askere gidecekmiş. Yeni de evliymiş. Hanıma seslenmiş kulağına eğilmiş:
-"Hanım sana mektupta ayrıca yer veremem, ayrı bir mektup yazamam edebe mugayirdir.
Ama her mektubun sonuna üç tane nokta koyacağım. O üç noktalar senin için.”

-“Tamam” demiş gelin hanım.

Beyefendi askere gittikten sonra mektuplar gelir, üç gün kayınvalidenin elinde, beş gün kayın pederin elinde, amca, dayı, teyze dolaştıktan sonra nihayet gelin hanımın eline gelirmiş, sayfaları hararetle çevirip o en sondaki üç noktaya bakarmış gelin hanım.
Bazen göz yaşı döker, bazen en mahrem hasret sözcüklerini, sevgi sözcüklerini okurmuş o üç noktaların içerisinde.

Gel zaman git zaman aradan yıllar geçmiş ihtiyar bir hanım nine olduktan sonra sakladığı mektubun birini çıkartmış sayfaları o ilk günün heyecanıyla çevirip üç noktaya bakmış:
-“Sahi Ahmet bey” demiş “Ne güzel mektuplar yazardın eskiden.”

Bu hikâyenin yazarı, hikâyenin sonunda şöyle bir ifade kullanıyordu;

“An gelir üç noktanın anlattığını bütün bir edebiyat şerh etmekte acze düşer.”

kuş olası gelir kimi vakit

acziyeti
bir serçe kanadına imrendirir insanı

hayalinde bir ak güvercin olur

karlı dağların ardından
bir çift selam gönderesi gelir

ucu yanık bir mektup

üç nokta yeter bazen
insanın sevdiğine özlemini anlatabilmesi için

bir çift kelam yerine

çalı çırpının ateşinden çıkan
duman yeter
yüreğindeki yangını anlatmaya

yürekler bir olsun

’’ kalpten kalbe yol gider ’’

yüce dağlar yol vermez bazen
uzaktan uzağa sever
bir çift yürek

dağları delesi

çölleri geçesi vardır

ama biçare kalır insan bazen

kimi zaman

bir serçenin kanadına imrendirir
insanın acziyeti

bir yol olsa topraktan

tozu dumana katsa yürürken
ama

tarumar olmasa
sonu

bir yol olsa sararmış yapraklarla dolu bastığın her yer
hazanı andırmasa
hüznü çağırmasa sonu

uyurken öpmeye gelemeyen annelere götürse çocukları

okşamaktan utanmayan ellere sahip babalara götürse
sonu

bir yol olsa çıkmaz sokaklara çıkmasa

gözlerden yaşlar akmasa

yüzler tebessümlere konak

kalplere cıvıl cıvıl masmavi kelebekler konuk olsa

o yolun sonunda

işte o yolun sonunda yolun başında iken nasıl masumsak

yine öyle masum kalabilsek

bir yol olsa

insanlık insanca yaşıyor olsa o yolun sonundaki şehirde

bir yol olsa ...

...

nerdedir bilinmez

kimileri der içinde bir yerlerdedir

kimi zaman inanası gelir insanın

özündedir

kendine dön

aynayı çevir kendine der kimileri

inanası gelir bazen insanın

kaf dağının tepesindedir der birileri

anka kuşunun kanatlarına çıkmak ister

inanası gelir insanın bazen

kanatlarına çıksa anka kuşunun ve kaf dağına konası gelir

umudun peşine düşesi gelir kimi zaman insanın

tutup yakasından getiresi kelir bitmek tükenmek bilmeyen yollardan

saçını başını yola yola

bir yol olsa umut hiç bitmese ve sevdikleri hiç üzülmese

o yolun sonunda

ah bir yol olsa...

...