9
Yorum
17
Beğeni
4,8
Puan
2420
Okunma
Hoyrat bir akşamüstü
Adını tırnaklarımla kazıdım
Bu kentin her köşesine
Gökyüzünü yüreğime doldurdum
Gözlerin diye.
Rüzgâr esti uzaklardan, Mersin’e
Kokunu getirdi buram buram
Portakal ağaçları
Üzerime yıkılacak gibiydi.
Öl deseydin eğer bana, ölürdüm be çocuk
Ama sakın gel deme, gelemem
Sana çıkan bütün yollar, demir ağlarla örülü
İstesem de gelemem,
Nedenini sorma, sorma be çocuk,
söyleyemem...
Işıkları sönüyordu bu kentin tek tek
Yavaş yavaş ölüyordum
Kimse görmüyordu...
Sulak bir Akdeniz akşamı
Başlıyordu gözlerimde
Bir tek,
Bir tek sana
Ağlıyordum…
Melike Melis
5.0
95% (18)
1.0
5% (1)