aşk ne mi..!!!Ben bir kıyısında mahsun yürekten yaralı bir ceylanım aşk ı İstanbul’um İki ırak kıyı arasında bin gülüşlerimi gömdüm boğazın devinimlerine Kış yaşarken yüreğim yamaçlarına baharlar gelecek Erguvanlarımla aşk ı İstanbul’um. İlk yara alışımı sanırsın bu kan kaybeden bedenimin ellerinde Bir yırtık martı çığlığı yaktı bizi bizden ötelerde aşk ı malum Hüzün bastı saatlerinde bilirim seninde için duman duman ellerinde Bin dua salsam da Üsküdar’dan varır mı sana üfürükçülerden ne malum. AŞK I MALUMUM İSTANBUL’UM.. Yer bilir gök bilir de tebessümlerinde saklar bizi evliya,enbiya Martı bilir ,erguvan bilir de ne martı çığlık atar ,ne erguvan ben pembe yim der Marmara mai kanar,martı mai ağlar gök sema kızıla dönerken narında Bir sokak çeşmesinde bir kadın oturur Belli soylu bir hüzün ün asaleti yüzünde Tüm Üsküdar bilir de bu kadını Bir bakar geçerler Hayat telaşı bunun adı... Bir ateş yanıyor derme çatma taraba lardan Yeni konuçlandılar mekana Birde demez mi yok mu abla yakacak mobilya Üsküdar burası... Delisi ,velisi,kırksekiz ellisi Derken kırk altı raporlusu İzler dururum helede günlerden cumaysa Takvimin gün kurusu Banka veznesi koysan bir saate kalmaz kurur döngüsü.. Neden .. Neden aşk ı şehir kopamayışlarım Ne bağım var ne bahçem içinde bir filizim.. Nankör şehir kadir kıymet bilemeyen Yokluğumda ölmelisin Varlığımda, can-ı veririm... Kısır döngü bu.. Şiirler hep aynı Aşklar aynı yalap ,şalap Özünde değerlerin kaybedilmiş yıllar harap Kime ne diyeceksin Aşan aşmış kaleyi Demeyeceğim Bencillikler uğruna nice hayatlar değişmiş Uzak kalınmışlıklara gögüs geçiren.. İşte vebal alımı bir daha İnsanın adına AŞK I ŞEHİR ,AŞK I LAL İM Aşk ne mi Yok edeceğini anladığın anda Uçurmak özgürce tüm kanamalarında Yüreğim dediğin ,yüreğini........ ...................................................................EMA |
sel olmuş duygular kalemden taşmış adeta.
kaleminiz daim olsun
kutluyorum