KARDELEN KUCAĞINDA AŞK'I ANLATMAK
Çekimserim işte
Ellerim çekimser Gözlerim ürkek Yüreğim şaşkın... Bilmediğim bir çok şeye gebe oldu zamanım Duymayı bekliyorum hayalimi Görmeyi bekliyorum Gerçeğe dönüşmesi imkansız mı? Yollar eskiyor biraz daha Güneşle demleniyor Aşk Sabahların tenhasında Ruhumuza dokunuyor düşler Ve beynimize dolarken sesler Dinlemeyi özlüyoruz eski şarkıları Öyle melodilere aşinayız ki Unutamıyoruz bazı bakışları Ve bazı satırlar var ki Okumadan geçemiyoruz! Aşka dair çok şey söylenmiş zaten Ben ise herşeyin özünde saklanırken bulurum onu Dokunurum suya dokunur gibi Su ise dokunmadan akıyorken Aşk’a Suya olan sitemimi toprakla anlatırım Ay ile şiir yazar Güneş’e göz kırparım Çekimser kalırken bazen içimdeki kalem Bazen en deli haliyle seni anlatır sana Ya da benden doğarken duygular sayfalara Beni anla isterim bir su gibi, bir damla... Kardelen kucağında Aşk’ı anlatmak sana Suyun dokunmaya korkar olduğu Ben ise hep dertliyken aşktan yana daima Yine özüme döner yine ona sarılır Yine Aşk’ı hatırlatan sözleri düşünürüm Mutluluk iksiri gibi bir dikişte içerim Su dokunur tenime tebessüm yeşeririm Bana umut olur bazen senin saklı sözlerin Sözlerinde dans ederken o gizemli gözlerin Sulara dokunarak okurum ben ruhunu Aşk’a fazla dokunmayan Ama ona dair bir şeyler Tattırıyor bana sanki senin tuhaf hallerin... |