kim kırdı Cinderella’nın cam pabucunu, şimdi masal n’olacak....
ve rivayet odur ki.... hep bir ağız incilenmiş, içine kapanık kabuklar. çığ düşmüş, suda seken sabır taşlarına lavanta serpiştirmiş, iki kat denizin arasına işaret parmakları güneşi harlamış , iki körüklük bir hikaye santur çalmış perdeleri, ahşap pencerelerin nazlanmış kız evleri yüzü düşmüş şehrin su susmuş kıyı ölmüş saklanmış arş-ı aşk, gecenin nabzındaki düş yetmezliğine
rivayet odur ki düşürmüş elinde olmayan sebeplerini hiç yaşanmamış bir hiç kuşluksuz zamanlarda çığlıklanmış, martı suretleri kumlara karışmış minarelerde, kurumuş ölüm iki oktav kısılmış, eski bir ıslığın sesi gözleri dalmış iyi niyetlerin, uzun uzun bakarken kusurlara yeni doğmuş bir şiiri emzirmiş, velayeti alınmış imgeler ama yorgun ama tenha ama suskun taze çekilmiş bir pişirimlik ayrılık, düş cezvesine sıkılmış bir içimlik zıkkım, altıncı boğumunda akrep kuyruğunun yataklık etmiş ergen gece, benlerini koparan bir tenin son sahibesine
rivayet odur ki ; yeni bir ömür biçiyormuş aşka yar...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bir İçimlik Zıkkım şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bir İçimlik Zıkkım şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kırılsa da cam pabuçları ,güzeldi.
hep güzel yazan şair...tebrikler