Ay ışığı
Gökte samanyolu benim olmalı / dipsizlik gölünde inciler benim (Necip Fazıl)
ruhum saplanmışken kör karanlığa yollarda gözlerim ay ışığını kayb olur tasası taşıdığımda koynumda gizlerim ay ışığını hasret ki boynumda testere yular bir açsam kalbimi ıstırab dolar kokladığım güller zamansız solar mayıs’da buzlarım ay ışığını zifiri karanlık vakti beklerim yıldızları sayar sayar eklerim halini hatrını sorar yoklarım biraz da nazlarım ay ışığını ay ışığı kalbden kalbe köprüdür bazen de tuzağa düşen sürüdür avlanan kuşların mağdur ömrüdür anlatır sözlerim ay ışığını aydın’ım ay ışığının aşığı ay ışığı sefillerin beşiği sofrada kayb ettim tası kaşığı çanaksız tuzlarım ay ışığını |
Kutlarım dost kalem..
Saygılar her daim.