Abdürrahim Karakoç
üstadımızın vefatının 3. yılında aziz hatırasına...
Bir sıcak yaz günüydü terk-i cihan edişin Sana aşık gülleri nadan, nihan edişin Senin kaleminden sevdi bu millet hicvi Unutulmaz hisar-ı küfr’ü viran edişin Ne dininden vaz geçdin ne de milliyetinden Hatırlanır hayal-i turan edişin “Vur Emri”yle başlamış senin cihadın Hepimizi mektub bekleyen Hasan edişin “Dosta Doğru”da bütün dostların sana bakdı Kızları, bacıları bir Mihriban edişin. Avcılık serüvenin konuşulur arada Kurt, kuzu, avcı, ne varsa ceylan edişin Maraş’dan yol bulup gittin Sincan’a Sandık ki başkentde devran edişin Senin izahındı ölenlerin gittiği yer Gökçekimi‘ni bize ayan edişin Bazen de siyasi kimliğin öne çıkdı Sevildi ülküne iman edişin Senin ülkün Türk-İslam davasıydı Bunu dost düşmana beyan edişin Seni yazarken heceyi tutturamadım Gidişindi zihnimizi ve kalemimizi gariban edişin Aydın Bayrakdar |